Column ONTHAASTEN in FRIESLAND

Af en toe houden mijn vrouw en ik de stad voor gezien. Dan moeten we even onthaasten en onthechten op het Friese platteland. Bijna niemand weet dan waar we zitten, daar tussen Ergens en Nergens. Aan het eind van een doodlopend paadje (en de bewoonde wereld) ligt ie..de woonark.

Heerlijk vinden we het zo, zonder post, krant, telefoon en televisie. Maar we hebben wel elkaar en we vervelen ons nooit. Het is daar zó stil, dat je bij wijze van spreken het gras kunt horen groeien. Er wordt een fors gaatje in de dag geslapen tot de ochtendzon de boot lekker heeft opgewarmd. Voor bij het ochtendbroodje zet ik een geurig bakkie thee of koffie. Door het grote raam met zicht op het meer schijnt de zon op tafel, waaraan mx92n vrouw een cryptogram oplost, of de specieboontjes afpunt.

Intussen gooi ik een hengeltje uit. Ik ben een vredelievend man ook al rijg ik daarvoor een worm aan de haak. Ik voer eendjes….geen oorlog. Niet allen de eenden zijn onze gasten maar ook een zwerfkat en een reiger. Soms zitten de beesten zelfs paradijselijk aan mijn weerskanten, belust op een versgevangen voorntje. En zó is ons natuur-begeer tegelijkertijd een beetje natuur-beheer.

Voor ons natje en droogje moet er weliswaar een half uurtje geroeid worden naar het dorp aan de overkant van het meer. Maar de beloning bestaat dan wel uit allerlei heerlijkheden zoals de allerlekkerste turfgerookte Friese worst van de dorpsslager, het gezondste woudkorenbrood van de warme bakker, de romigste yoghurt, een pasgeslacht hennetje plus kakelverse eieren van de biologische boer. De stevige trek aan de roeiriemen of druk op de pedalen levert daarbij de gezonde inspanning, welke garant staat voor een fijn middagslaapje.

Met een beker koffie in de hand start ik later de buiten-barbekjoe op en geniet van de heerlijke geur van gegrilde baars of varkenskoteletjes. Met het buikje vol, een glaasje Friese Beerenburg bij de hand en een mooi boek, vliegt de avond om.

’s Nachts houdt de wiegende boot ons in een droomloze slaap tot het ontwaken midden in het weidse Friese weideland. Gek, dat de meeste mensen al dat moois van zó dichtbij over het hoofd zien. Het is wel de reden, dat wij waarschijnlijk nooit meer een vliegtuig naar verdere oorden zullen pakken. Henk Veenstra