Bijna dagelijks, behalve op Zondag, zag ik hem buiten scharrelen, steeds bukkend. Heel langzaam want hij is blijkbaar niet meer zo best ter been. Sinds kort gebruikt hij een stok. Vanuit de verte zie ik wel dat hij echt geen Nordic Walker is, want ondanks de steun zwalkt hij van links naar rechts. En heel gek, ik heb deze oude man nog nooit terug zien lopen.
Maar laatst liep ik even langs de brievenbus en kwam hij me tegemoet. Hij had een zakje in z’n linkerhand en in z’n rechter tot mijn verbazing geen wandel- maar een prikstok. Uit het plantsoen naast het voetpad prikte hij een weggewaaid papiertje en deed dat in de zak. Ik sprak hem aan en vroeg: ‘Waarom, goede man, doet u dat?’
Toen vertelde hij me dat hij al acht jaren een “rondje om de kerk” deed en nu met een “grijpstok” het zwerfvuil verzamelde. Die knijper had hij eens gekregen van een vriendelijke medewerker van het wijkbeheer.
Fijn toch, dat zulke dingen gebeuren. En een prima initiatief van iemand die zó het aangename ( de wandeling ) met het nuttige combineert. Het is ronduit bewonderenswaardig, dat iemand de mannen van de gemeentelijke reiniging- en plantsoendienst een goed hart toedraagt en alvast wat troep voor hen opruimt. Misschien inspireert deze éénmans-prik-actie de gemeente om meer mensen een dergelijke knijpstok te geven. Om te helpen deze gemeenschap tot de “Schoonste van het hele land” te bevorderen. Touché
1-2-3 Gedichten & Gedachten, Poetry-toPic 