Ik lust graag een slokje. Een lekker drankje, zomaar: voor de gezelligheid. En om de dorst te lessen. En om even te relaxen. En om even mijn verdriet te verdrijven. Maar nu wil BIG BROTHER dat verhinderen. Straks is er niks meer vrij te koop. Alcohol gaat op de bon. Maar zo’n rantsoenering op recept is niet zo bon voor mij.
Ik protesteer. Voor mijn toekomstige dorst, voor het plezier, voor de roes, voor de ontspanning en tegen de pijn heb ik een voorraadje aangelegd. En ik ga nog véél meer hamsteren. Van alles wat: bier, wijn, port, whisky en vermout, gin, wodka, rum en noem maar op. In proefflesjes, in halve, driekwart en hele liters. Zo gauw krijgen ze mij niet drooggelegd. Gister heb ik na mijn werk nog een kofferbakvol drankjes ingeslagen. En een dorst dat ik van het sjouwen kreeg: niet te geloven. Na een proefflesje cognac in de koffie probeerde ik koffie met een flinke scheut rum. Heerlijk.
En een energie dat je ervan krijgt. Maar na het laatste kratje bier in de gang gezet te hebben was ik toch wel een beetje slap in de benen. Ik had tóch al geen zin om meteen te gaan koken. Dus even uitrusten met een lekker witbiertje erbij. Dat is óók voedzaam, zeggen ze. Maar op één been kun je niet staan, dus sloeg ik een tweede flesje achterover. Ik werd een tikkie duizelig. De slaapkamers zijn al volgestapeld met mijn noodvoorraad kratjes, kisten en dozen. Ik hoef mezelf gelukkig niet de trap op te hijsen want ik slaap beneden op de bank.
U raadt het goed: ik woon alleen. Dat komt omdat mijn vriendin niet zo goed tegen een drankje kan. Stom, niet? Ze werd chagrijnig de laatste keer en zei dat ze me niet meer leuk vond als ik tegen haar schreeuwde. Maar ze schreeuwde ook tegen mij. Eigen schuld, dikke bult dat toen zij mij sloeg ik haar terugsloeg.
Het is nou wel een grote bende in de kamer. In de keuken trouwens ook. Afwassen kan later wel. Eerst moet ik dat konijntje even vangen. Dat lukt niet zo best, want dat kreng zit telkens ergens anders als ik denk ‘hebbes’. Gekke kleur konijn trouwens: oranje met paarse vlekkies. Even een pilsje pakken voor ik het nog es probeer, nog es probeer. Zou een knijn ook een slok sjampie lusten? Zie ik nou dubbel of zijn er nu echt TWEE oranje knijntjes? Touché
Writing, to me, is simply thinking through my fingers. — Isaac Asimov