Gedichtbericht: Naamgevingsdag van Adam&Eva.

Toen GODdeGOD de eerste mens had vormgegeven,
sprak HIJ… ”Eerste mensch, adem”.
En de eerste mens werd subiet een beetje wakker,
verstond als zijn naam: A-dam.
GodAllah-machtig liep rood aan en fulmineerde: “ADAM?
Jij kunt slecht luisteren, zeg. Je bent me d’r eentje.
Weet je wat, maatje?….Het kost je een rib uit je lijf,
maar de volgende mensch maak jij maar mooi even zelf.
Eentje die beter kan luisteren en praten.
De grond wordt MIJ hier te koud onder MIJNE voeten.
Tabee alfa, ik heb tig heelal en melkwegen te doen.
Hier heb je nog een wortel en een paar radijsjes.
Je ver-maakt je nu zeker wel ? Ave Adam, a Dieu, a Moi en zo”.

Adam: “Eva zelf, Paradijs?”