Tagarchief: dutch
Poetry-toPic…relax met een KLANK-BEELD-GEDICHT.
Wil je een klankbeeldgedicht bekijken, beluisteren en verzenden?
Na het openen van deze (blauwe) superlink + KLANKbeeldgedichten-Friesland. kun je de dan zichtbare klankbeeldgedichten lezen en beluisteren…. en/of een beeldgedicht DELEN door er op te klikken en de optie Per e-mail verzenden te benutten.
Wil je iemand laten delen in deze verzameling, dan kun jedeze link: + KLANKbeeldgedichten-Friesland. naar een e-mail slepen. Dezelfde superlink kun je zo ook nu naar je bureaublad slepen om daar later uit te kunnen putten.
Je kunt dus zowel een (blauwe) superlink als de link van een enkel vers uit de onderstaande verzameling naar je scherm of een e-mail verplaatsen.
HV KBG Geluid van de stilte.
- WA KBG Blad-stil.
- HV KBG Een warme jas.
- RB KBG Et leven is…
- HV KBG Ontmoeting op ’t Wad.
- HV KBG Zomergeuren.
- HV KBG Alde parrebeam.
- HV KBG Maityd kommendeweis
- HV KBG Narcissus
- CM KBG Oolde straote.
- JM KBG Skilder en skriuwer.
- HV KBG Bloemenberm.
- HV KBG De Magnolia bloeit.
- HV KBG een kom cornflakes.
- HV KBG fearke op ‘e wyn.
- WA KBG Moarn.
Elke afbeelding kun je per e-mail verzenden en elke afbeelding uit een superlink geeft toegang tot de webpagina van publicatie.
Link to the Dutch version: http://www.fanvanfryslan.nl/wordpress/2014/06/friese-bergen-klankbeeldgedicht/
Twee oranje konijntjes
Ik lust graag een slokje. Een lekker drankje, zomaar: voor de gezelligheid. En om de dorst te lessen. En om even te relaxen. En om even mijn verdriet te verdrijven. Maar nu wil BIG BROTHER dat verhinderen. Straks is er niks meer vrij te koop. Alcohol gaat op de bon. Maar zo’n rantsoenering op recept is niet zo bon voor mij.
Ik protesteer. Voor mijn toekomstige dorst, voor het plezier, voor de roes, voor de ontspanning en tegen de pijn heb ik een voorraadje aangelegd. En ik ga nog véél meer hamsteren. Van alles wat: bier, wijn, port, whisky en vermout, gin, wodka, rum en noem maar op. In proefflesjes, in halve, driekwart en hele liters. Zo gauw krijgen ze mij niet drooggelegd. Gister heb ik na mijn werk nog een kofferbakvol drankjes ingeslagen. En een dorst dat ik van het sjouwen kreeg: niet te geloven. Na een proefflesje cognac in de koffie probeerde ik koffie met een flinke scheut rum. Heerlijk.
En een energie dat je ervan krijgt. Maar na het laatste kratje bier in de gang gezet te hebben was ik toch wel een beetje slap in de benen. Ik had tóch al geen zin om meteen te gaan koken. Dus even uitrusten met een lekker witbiertje erbij. Dat is óók voedzaam, zeggen ze. Maar op één been kun je niet staan, dus sloeg ik een tweede flesje achterover. Ik werd een tikkie duizelig. De slaapkamers zijn al volgestapeld met mijn noodvoorraad kratjes, kisten en dozen. Ik hoef mezelf gelukkig niet de trap op te hijsen want ik slaap beneden op de bank.
U raadt het goed: ik woon alleen. Dat komt omdat mijn vriendin niet zo goed tegen een drankje kan. Stom, niet? Ze werd chagrijnig de laatste keer en zei dat ze me niet meer leuk vond als ik tegen haar schreeuwde. Maar ze schreeuwde ook tegen mij. Eigen schuld, dikke bult dat toen zij mij sloeg ik haar terugsloeg.
Het is nou wel een grote bende in de kamer. In de keuken trouwens ook. Afwassen kan later wel. Eerst moet ik dat konijntje even vangen. Dat lukt niet zo best, want dat kreng zit telkens ergens anders als ik denk ‘hebbes’. Gekke kleur konijn trouwens: oranje met paarse vlekkies. Even een pilsje pakken voor ik het nog es probeer, nog es probeer. Zou een knijn ook een slok sjampie lusten? Zie ik nou dubbel of zijn er nu echt TWEE oranje knijntjes? Touché
Writing, to me, is simply thinking through my fingers. — Isaac Asimov
ZWARE JONGENS (en meisjes)
In de Verenigde Staten van Amerika is meer dan één derde van de inwoners te zwaar. Gevolg voor hen is een erg hoog risico voor hart- en vaatziekten, diabetes en een uitgebreide collectie van andere ernstige aandoeningen. Aldaar wordt ter bestrijding van obesitas (vetzucht) 36,5 miljard dollar uitgegeven. In vijftien jaar tijd zijn de uitgaven vertienvoudigd en bedragen nu 11,6 procent van het nationale budget aan gezondheidszorg. Ook in Nederland is vetzucht een groeiend probleem; de laatste tijd zelfs voor heel jonge meisjes.
De knaap zit op de bank en ZAPT. Van het ene Tv-kanaal naar het andere. Twee uur achter elkaar. Zapmoe zet hij zich achter de computer zitten en speelt een adventure. Drie uur achter elkaar. Met hoekige, rode oogjes en moe van het gevecht en al het lawaai in z’n hoofd duikelt hij z’n bedje in. Bovenop een spelletjescomputer, waarmee hij doende is tot ie in slaap valt. Ook dán nog bewegen z’n ogen en duimen.
‘Schuldig’, verklaarde de rechter later. ‘Je bent een ware couchpotato, een zitbanksloeber, een zitzak. Op díe bank ben je niet goed terecht gekomen. Je bent bezig je eigen doodvonnis uit te voeren, want je bent véél te zwaar. Je graaft je graf met eigen tanden. Mijn uitspraak is een anti-doodvonnis. Onvoorwaardelijk en levenslang geldt: UIT, die dwangbuis. Ik verplicht je veel te bewegen om af te vallen. Dan kun je in afgeslankte vorm opnieuw beginnen. Naar een scherm kijken is taboe als je buitenshuis live ongeveer hetzelfde kunt zien of meemaken. Het gebruiken van chips, patat, hamburgers, cola, snoep en ander snelklaarvoer is vanaf vandaag streng verboden. Ik veroordeel je tot water en brood. Tweemaaldaags theewater en bruinbrood met een appel en een ei. Verder moet je aardappelen met groenten en vis of mager vlees eten. Met daarbij een glas karnemelk, veel vruchten of vruchten-sap’.
Badend in het zweet en met kloppend hart schrok de knaap wakker. Het was maar een droom, gelukkig. Biologisch-dynamisch bruinbrood? Wat is dát in godsnaam? Hij moest er niet aan denken om nóg vaker naar buiten te moeten voor het halen van versproducten. Om misschien óók nog in de keuken te moeten staan om te koken plus de afwas. Dát zou pas een nachtmerrie zijn. SinaZAPpelZAP ? ANNA LIESE
RONDJE OM DE KERK
Bijna dagelijks, behalve op Zondag, zag ik hem buiten scharrelen, steeds bukkend. Heel langzaam want hij is blijkbaar niet meer zo best ter been. Sinds kort gebruikt hij een stok. Vanuit de verte zie ik wel dat hij echt geen Nordic Walker is, want ondanks de steun zwalkt hij van links naar rechts. En heel gek, ik heb deze oude man nog nooit terug zien lopen.
Maar laatst liep ik even langs de brievenbus en kwam hij me tegemoet. Hij had een zakje in z’n linkerhand en in z’n rechter tot mijn verbazing geen wandel- maar een prikstok. Uit het plantsoen naast het voetpad prikte hij een weggewaaid papiertje en deed dat in de zak. Ik sprak hem aan en vroeg: ‘Waarom, goede man, doet u dat?’
Toen vertelde hij me dat hij al acht jaren een “rondje om de kerk” deed en nu met een “grijpstok” het zwerfvuil verzamelde. Die knijper had hij eens gekregen van een vriendelijke medewerker van het wijkbeheer.
Fijn toch, dat zulke dingen gebeuren. En een prima initiatief van iemand die zó het aangename ( de wandeling ) met het nuttige combineert. Het is ronduit bewonderenswaardig, dat iemand de mannen van de gemeentelijke reiniging- en plantsoendienst een goed hart toedraagt en alvast wat troep voor hen opruimt. Misschien inspireert deze éénmans-prik-actie de gemeente om meer mensen een dergelijke knijpstok te geven. Om te helpen deze gemeenschap tot de “Schoonste van het hele land” te bevorderen. Touché
Spiegelbeeld-bespiegelingen (column)
SPIEGELBEELD
Niemand heeft een perfect lijf. Hoe je jezelf of hoe een ander je beschouwt is uiteraard nogal subjectief. Flink wat symmetrie in o.a. je gezicht is heel prettig. Toch heeft niemand een 100% evenwichtig gezicht. Het linker deel zal altijd een ietsje verschillen van de rechterhelft.
Bij wijze van test kun je een foto van je hoofd laten maken: frontaal. Als je dat portret twee keer afdrukt (de ene afdruk normaal, de tweede in spiegelbeeld) , en beide foto’s verticaal doormidden snijdt, twee linkerhelften en twee rechterhelften samenvoegt.dan bespeur je hoogstwaarschijnlijk twee op het oog flink verschillende persoonlijkheden.
Niemand heeft een goed beeld van zichzelf.
Als je in een spiegel kijkt klopt het wel: dat deel van je gezicht, waarvan je denkt dat het zich rechts bevindt, zie je ook aan de rechterkant. Maar: iemand anders, die naar jou kijkt, ziet diezelfde rechterkant aan zijn/haar linkerhand. Sta je in een rij met iemand links en iemand rechts van je, dan ziet de persoon links van je jouw linkerkant aan zijn/haar rechterhand. En de persoon aan je rechterkant bekijkt jouw rechterkant aan zijn/haar linkerhand. En: omdat iemands linkerkant een tikje anders is dan de rechterkant, zie jij een ander anders en een ander ziet jou anders dan wanneer jij of die ander in de spiegel kijkt.
Nu dringt zich de vraag op: WAT IS JE WARE ZELF ? Ziet alleen een ander jouw ware zelf? Wat is jouw zelfbeeld? Zie jij een ander wel in waar perspectief?
Om een antwoord te bekomen over deze bespiegeling toog ik met prangende vragen naar een spiegoloog. Deze, plukkend aan zijn snor, vertelde me, dat het binnenin de hersenpan ook niet geheel pluis is. De rechter- en de linkerhersenhelften zijn ongelijk en verder bevatten de hersenen diverse lagen die – onafhankelijk van elkaar- beslissingen kunnen nemen. Bij voorbeeld in geval van seksuele lusten kan een lagere hersenlaag de verstandslaag op verbijsterende manier overrulen. Honderd procent evenwichtige mensen bestaan niet.
Na een forse hartversterking genomen te hebben in de kroeg-op-de-hoek stond ik laat in de middag weer in de kou: enigszins uit mijn evenwicht. En op weg naar huis kwam ik allerlei figuren tegen met vreemd-vertrokken gezichten. Een dwerg met roodverbrande hoge koontjes, en stijve, kennelijk gebotoxte lippen groette me zelfs met de heldere stem van het dochtertje van de overburen. Hoogst merkwaardig.
Totaal ontregeld kwam ik thuis, keek toevallig in de gang-spiegel en kon zelfs mezelf niet meer goed zien. Die spiegel heb ik maar meteen in de vuilnisbak gekieperd. Voortaan scheer ik me maar spiegelloos. Touché.