…. Wie dit leest is gek ….

…. Wie dit leest is gek ….

Altijd word ik gegrepen door moeilijk meteen te vatten opschriften als: ‘KILROY WAS HERE’, ‘HIER KOMT IKKE’ ( op de etalageruit van een te verbouwen winkel), of: ‘WIE DIT LEEST IS GEK’. U denkt nu misschien: “Die onzin ga ik niet lezen. Ik ben niet gek”. Maar gek genoeg heeft u inmiddels wél een stukje verder gelezen dan: ‘wie dit leest is gek’. Een logische reden om verder te lezen was er niet. Voor U heeft deze gekke kopregel geen betekenis, want U heeft zich immers voor NIET-gek verklaard?

Wie zopas heeft gelezen: ‘wie dit leest is gek’ was in ieder geval nieuwsgierig. Nu dient de vraag zich aan WAAROM u zo nieuwsgierig was bij het lezen van: ‘wie dit leest is gek’. Ik veronderstel dat u niet wenst te weten waarom uzelf gek zou zijn. Daarom lijkt het me logisch dat u nieuwsgierig bent wie er nu dan wél gek is. Deze gedachtegang is al gek, want waarom zou een ander gek of gekker zijn dan uzelf? U moest maar niet verder doordenken over dit grote probleem. Dat doe ik ook niet. BETER VAN NIET: je zou er gek van worden. En daar passen we voor, niet waar?

Ik ken een gemeenteraadslid, die elk onbegrijpelijk, dus onleesbaar geschrift onmiddellijk in de prullaria-bak mikt. Want wie dán doorleest is gek. Terecht, want onze gemeente beloofde helder en begrijpelijk taalgebruik Terecht, want deze persoon wordt niet goed van het jargon en de onzinnige gekkigheid die nog steeds wordt uitgekraamd. Misschien dat er binnenkort eens wordt doorgedacht over dát grote probleem. Waarvan nota. Touché

LARIEKOEK (column)

Gek eigenlijk, het gebruik van Engelstalige namen en termen door Nederlanders. Belgen gaan daar anders mee om. Vlamingen gebruiken voor de term PAGE-VIEW de omschrijving “opgevraagde internetpagina”. Anderzijds staan er in “de dikke ” (van Dale) begrippen, waarvan bijna niemand de ware betekenis nog weet. Maar juist díe begrippen, zoals: flibustier, zoetelaar, klibber, rabauwting, afgebruid en zo meer………zijn ideaal om te gebruiken in het Woordenboekspel.

Zo vond ik laatst, heel toevallig, het volgende – bijna in vergetelheid verzonken – recept voor klets- , zotteklap- ofwel lariekoek.

KLETSKOEK

Men kletse een zwikje vers gezeverde larie gedurende een half uur, verzwam dat met een halve pint humbug (of de goedkopere Haagse bluf) en poch dit op tot vette dikdoenerij. Intussen verbloeme men een tas fijn opgesneden apekool met een kop zotteklap.

Dit quatsch-mengsel wordt een stief kwartierke gewauweld in een voorgebakken lucht-oven. Een flinke zwets lariekoek dien je zo heet mogelijk op te dienen met een portie fors opgeklopte nevellandse snoeverij en te bestrooien met een greintje jargon-kolder. Drink er gezellig een glaasje geleuter bij.

HEER-LIJK toch?