EIKELS (column)

Jaarlijks worden in de “knoflooklanden” olijven uit de olijfbomen geschud of geharkt. Een kleinschalig gebeuren, maar landelijk leidend tot een forse sloot olijfolie, al dan niet extra vierge, koud genoeg geperst. Een uitstekend exportproduct en een mooie bron van inkomsten.Natuurlijk tot dat die bomen gekapt worden omdat er tóch geen handen aan de boom komen om de eikels er uit te schudden. En omdat er brandhout nodig is omdat de armen geen andere brandstof dan illegaal kaphout kunnen bekostigen. En zó gaat dan een verzekerde bron van inkomsten van de kleine boer en smeerolie van een compleet land in rook op, de atmosfeer met nóg meer CO2 vervuilend.

Een olijf rolt gemakkelijk. Maar een eikel gaat kwa rolpatroon helemaal als een glad eitje. Eikelbomen groeien het best in gematigde zones en regelmatig is de eikeloogst abnormaal enorm: in de “mastjaren” namelijk. Het jaar 2011 was zo’n jubeljaar. Bij onze dochter, wonend bij de Bakkeveense bossen, was het helemaal raak. Haar tuin lag in die herfst volop bezaaid, eikel aan eikel. Geukkig is haar tuintje onderlegd met worteldoek en dat fungeerde nu als anti-eikellaag. Zonder die bescherming zouden duizenden gladde eikels een poging hebben gedaan zich te hechten om groot te groeien.. Ja, eikels genoeg in dit polderlands lage landje.

Nu was het jammer, dat al die eikels ( ik heb ze niet geturfd, misschien waren het wel tienduizenden) niet op een hellend vlak vielen. Want dan zouden ze vanzelf, zelfs zonder menselijk ingrijpen, in een eikelgoot belanden. Nu heb ik mijn gedachten maar eens over die immense eikellaag laten gaan. Want het is wel zo, dat voor de mens eikels niet te pruimen zijn. Maar eikhoorntjes zijn er dol op, voor herten en reetjes zijn ze niet te versmaden en (wilde) varkens *) lusten er wel pap van.
Zo gezien zou een polderlandse eikeloogst minstens zo omvangrijk kunnen zijn als een warmerlandse olijvenoogst. Dienende niet alleen als eekhoorntjesbrood of varkensvoer, maar ook als bron voor bio-energie. De oogst wordt een eitje als de bomen op een hoge helling worden geplant: omdat de vruchtjes dan door zwaartekracht ipv menskracht of een eikelschudder de verzamelgoot in worden geholpen. Ik zeg maar met mijn oud-tante Akke Fietje: GEMAKZUCHT DIENT DE MENSCH.

*) En wat dacht je van een na-oogst van zwarte dikbil-scharrelvarkens? Ten behoeve van wereldvermaarde turf-gerookte achterham en droge worst? Met voorafgaand gescharrel en tevreden geknor tussen twee parallelle rijen schotten, die voor de eikeloogst tijdelijk in schuine positie worden geplaatst voor een probleemloze afvoer van al die gladde eikels?